Farishtadek yana bir chaqaloq dunyo yuzini ko’rdi. Onasini qiynab qo’yishdan qo’rqqan
shekilli, u vrachlar yordamisiz tug’ildi. Oradan bir kun o’tib, bu chaqaloq o’zini shahar
chekkasidagi tashlandiq sovuq yerda ko’rdi.Onasi:

-Bolajonim, oppog’im, o’g’lim. Dunyoga bevaqt keldingda. Hozir zamon judayam o’zgarib
ketgan. Men sen bilan qayerga ham sig’ardim. Ota-onam ko’rsa seni ham meni ham o’ldirishadi. Mening esa hamma hayotim oldinda. Sen meni kechir. Sen faqatgina
uxlaysan xolos. Shirin uyquga ketasan. Mendek gunohkor onangni kechir. Endi uxla.
Chaqaloq:
-Farishtam onam qayerga ketdi?
Farishta:
-Bilmadim, lekin sen o’ylama hozir qaytib keladi. Chaqaloq:
-Farishtam senga nima bo’ldi? Nega ovozing bunaqa? Yig’layapsanmi? Oyijonimga
tezroq ayt kelsin. Bu yer juda sovuq ekan sovqotib ketyapman.
Farishta:
-Yo’q toychoq, men yig’lamayapman senga shunaqa tuyulgan shekilli. Men hozir onagni
olib kelaman. Sen faqat uxlab qolma, balandroq yig’la. Yig’la toychoq, yig’la. Chaqaloq:
-Farishtam axir onajonim uxla dedilar. Uxlashim kerak.
Bu orada esa shu joyga yaqinroqdagi uylarning birida navbatdagi janjal.
-Azizam, xafa bo’lmagin axir tirnoqqa zor faqat biz emasku. Bu dunyoda qanchalab
oilalar farzand asrab olib, baxtu kamolini ko’rmoqda. Biz ham asrab olamiz faqatgina
baxtimga sog’ bo’lsang bo’ldi. -Azizim, keling, negadir tashqariga chiqqim kelyapti. Yuring. Meni kimdir chaqiryapti.
-Senga nima bo’lyapti, soatga qara. Qayoqqa?
-Tezroq, tezroq boraylik. Bilmadim qayoqqa lek yuragim guppilab uryapti, qayoqqadir
borishim kerak. Meni tushuning. Yuring.
-Faqat sen uchun, mayli yuraqol.
Uydan yosh oila chiqib yo’lak bo’ylab tez yura boshlashdi. -Azizam negadir, sen o’zingni ovora qilyapsan, qayaqa ketyatganingni ham
bilmayapsanu.
-Azizim xuddi kimdir qo’limdan tortib ketayotgandek..........
-Menga va’da ber ertaga hech ish qilmasdan uyda dam olasan. Tamom. Men vrachingga
ham telefon qilib gaplashib qo’yaman.
-Jiiiiim kimningdir yig’i ovozi eshitilyapti. -Ha o’sha tomondan chaqaloq ovozi eshitilyapti.
Farishta:
-Toychoq qani bor ovozing bilan baqir. Yig’la oppog’im yig’la.
Chaqaloq:
-Farishtam, qayoqqa ketib qolding. Men sovqotib ketdim. Judayam sovuq ekan. Seni
rosa chqirdim. Onamni topdingmi? Farishta:
-Yig’la balandroq yig’la onang kelyapti. U judayam yaqin qoldi.
Ayol:
-Ey xudoyim bu chaqaloqku, kim qo’yib ketti ekan. Judayam muzlabdi. Tezroq uyga olib
kiraylik. Tezroq.
-Azizam ohlarimiz xudoga yetib boribdi. Chaqaloq:
-Farishtam onamning ovozi o’zgaribdimi?
Farishta:
-Yo’q begunoh farishtaginam, bu sening haqiqiy onangning ovozi..........