Nega boshingiz ham, Azizim?! Menga unaqa qaramang. Sevganingiz bilan janjallashib, jaxl qilib, yoniga bormayotgan qaysar siz-u, yana sog'inganingizdan muncha beshavqat bu, deya meni ayblaysiz. Ayting menda nima gunox?! Bunchalik ham kekchi bo'lmang, janjallashgan birgina sizmi? Bir oz kechirimli bo'lingda?! O'zi qo'ng'iroq qilmayapti deysizmi? U ham o'zicha bir so'zli. Men bilaman-ku sizni jonidan ham ortiq sevadi. O'tirishingiznichi... Yana qanday boraman, - deysiz. Shuni ham men o'rgataymi? Ex, hozirgi sevishganlarga hayronman. Shuni ham bilmaydi, tag'in zamonaviy yoshlar emish. Chiroyli guldasta olib, yo'lini poylang. Bilaman, siz boshqacha yo'l tutmoqchisiz-telefon qilib, uchrashuvga ko'ndirib, keyin guldasta olasiz, bu ham yaxshi kikr... Ha, muncha hayajonlanasiz, xuddi birinchi marta uchrashuvga chiqayotganday. Sochni chappa tarang, atirni seping, ey-ey, joyiga qo'ying singlingizning upasini. Oynaga o'zingizni soling-chi, kiyimlar "chotkiy"... endi yo'lga tushing. Ana, u turibdi. Hoy, uzr so'rash esengizdan chiqmasin. Bir past ketsangiz, ketibsizda. Sanab boravering-chi, to'ydan keyin orani ochiq qilib olarsiz. Boring oshiq, omadingizni bersin. Menga qaramasdan boravermaysizmi? Meni aytdi dersiz, hammasi "okey" bo'ladi. ... Sizga nima bo'ldi, ahvolingiz achinarli? "Ux, otasi bermayman",-dedi. Siz nega yig'laysiz? Tashlab ketdi, deng. Yuraklari sadporalarim, o'ksinmang, sevgingiz chin bo'lsa, yo'lini topamiz. Iltimosim meni ayblamang. Faqat kurashmoq uchun kuch, irodangiz yetsa kifoya, men sizlar bilan. Sizga yordam beraman, chin so'zim. Axir meni MUHABBAT DER MUHABBAT!!! |